Reisverslag deel 3:
Botswana & Zambia:
safari & raften





25 ºC, terras Club Shoestring
Victoria Falls, Zimbabwe
5 december 2000

Hallo allemaal!

Hier het volgende, o zo lang verwachte reisverslag van ons.
Gisteren (21 november) zijn we terug gekomen van de Blue-Combi-tour en we hebben besloten niet door te gaan met Ann, Rodney en Gillen naar het noordelijk gelegen Estosha. We willen zo snel mogelijk een lift o.i.d. naar Maun in Botswana en dat lukt ons diezelfde middag nog. We kunnen meerijden met Olaf, een Duitser die naar Zambia is geëmigreerd en daar een café runt. We gaan in eerste instantie mee tot Maun ( ca. 1000 km ). Daarna zien we wel weer verder.


Donderdag doen we nog wat laatste inkopen. Eindelijk heeft Jeroen het plectrum van het BFB optreden om zijn nek. ‘s Avonds worden we door Karl meegenomen en getrakteerd op een etentje in een echte Duitse biergarten, samen met Fabrice. Leuke afsluiter.

We vertrekken vrijdagochtend om 9.00 uur. Naast ons reist er ook een Zwitsers stel, en Olaf zijn vriendin mee. Via Gobabis, Buitenpas en Ghanzi bereiken we 1000 km later Maun. Het laatste stuk is best vervelend. In Bots lopen de koeien, geiten en vooral ezels gewoon op de weg, het is al donker aan het worden en Olaf heeft niet echt zin om rustiger te rijden. ENG!!

We verblijven in Maun in het Sedia hotel, of beter bij, voor U$1.-p.p.p.n. kun je hier kamperen en gebruik maken van alle faciliteiten. Olaf blijkt niet helemaal ons type te zijn. De hele dag snel, snel en haast; en maar roepen dat we een plan maken. Maar Olaf zijn plannen zijn dure plannen. De geplande braai gaat zo gezellig, dat een ieder zijn eigen inkopen moet doen en de trip naar het Moremi Park in de Delta die hij voorschotelt blijkt erg veel-te-duur. Wel sleept hij ons naar Moremi Air, voor een vliegsafari. Dit is de enige echt goede deal; een rondvlucht van een uur boven de Okavango Delta voor 700 pula. Je betaalt het vliegtuig (Cessna), waar je met 5 passagiers in kan: (700/5/2 = fl 70 p.p.) Normaal ga je voor een paardagen de Delta in voor $ 100 p.p.p.d. Dus deze vlucht is echt een leuk alternatief.

En wat voor een!! De jonge piloot Greg heeft er zin in. Met een gemiddelde hoogte van zo’n 80 meter en een minimum van zo’n 5 meter laat hij ons de pracht van de delta zien. Doordat het regenseizoen nog net niet is begonnen trekken vele dieren naar de waterplaatsen. We zien echt honderden olifanten, buffels en UFO’s (grote zwarte vogels). Verder nijlpaarden, leeuwen zebra's en giraffen. Greg is de moeilijkste niet. Bij het zien van een grote groep leeuwen, keert hij gewoon even om (straatje keren) om ze nogmaals te bekijken. Echt te gek deze vlucht van dik en dik een uur. Okavengadelta


Veel buffalow's Luierende Leeuwinnen


‘s Avonds tijdens de braai horen we Olaf z’n vriendenprijssie om mee te gaan op safari in het Moremi park. Wij moeten echter wel heel veel betalen ( park entrance voor de auto + voor Olaf zelf is normaal, maar + vriendin + vette winst….) Vooral ook nadat we berekend hebben dat we de benzinekosten van Windhoek naar Maun dubbel betaald hebben, besluiten we zelf verder te gaan. Lifters neem je tenslotte mee voor de gezelligheid of om de kosten te delen, toch niet om er rijk van te worden?

Ons plekkie in Kasane Maandag 27 november vertrekken we. Nadat we gisteren hebben uitgezocht dat we om 6.00u. de bus moeten hebben, staan we vroeg op. De tent is erg nat doordat precies het regenseizoen is begonnen, dus we worden wel getest op ons "op ons zelf door reizen". Na wat haken en ogen "halen" we de bus van 6.30 naar Nata. Dit is een tocht van 4 uur. Vanuit Nata scoren we een lift richting Kasane geheel in het noorden van Botswana.
Dinsdag 28 november gaan we een Game Drive doen. Vroeg op en dan om 6 uur het wildpark aan de Chobe rivier in. Hier hebben we ook mazzel, de dieren zijn ons gunstig gezind. We treffen als eerste een troep leeuwen aan die aan het ontbijten zijn, gevolgd door nijlpaarden, eagles, een vos, apen en zeldzame wilde honden. De boottrip van 15.00 – 18.00 uur valt tegen. Door een naderende onweersbui zien we niet veel dieren. Wel kunnen we nog een flinke krokodil aan onze lijst dieren toevoegen. Leeuwen aan het ontbijt


Olifanten op weg naar het water passeren op enkele meters afstand Antilope soort, vlak voordat ze wegduiken
De zeldzame WildeHond, hier in een pack met jonkies Nijlpaarden. Deze koddige beesten zijn het gevaarlijkst


Woensdag reizen we weer verder. Botswana is best een duur land, dus daar willen we niet te lang blijven. Een minibus brengt ons naar de grens, die we vervolgens te voet passeren. We gaan naar Zambia en hiervoor vaart tussen de twee landen een veerpont over de Zambezi-rivier. Voor de resterende 70 km naar het plaatsje Livingstone gaan we met een busje mee.

De tocht voert ons over de geasfalteerde wegen van dit duidelijk armere Zambia. Er zitten zoveel gaten en kuilen in het wegdek dat op veel plaatsen gewoon naast de weg wordt gereden. Na een aantal km treffen we een vrouw met enkele grote rollen rieten matten. Deze gaan gewoon plat op het dak, Jeroen helpt even want de jonge zoon van de chauffeur redt het bij lange na niet. Raampjes open, touwen er doorheen… en dan een wolkbreukachtige bui. Omdat het toch wel erg inregent worden de vloermatten maar voor de open ramen gehouden, maar wat doe je als door die scheur in het dak gewoon liters water naar binnen stromen???

In Livingstone verblijven we in het Henry Dunant Rode kruis Hospitaal. Hier hebben we voor slechts 15.000 Kwatcha ( = fl 10 ) een double room voor ons zelf. We verblijven hier een aantal dagen. Livingstone is anders dan de andere plaatsen waar we geweest zijn. Zambia is dan ook een van de armste landen waar we doorheen reizen. Wat ons, ondanks de drukte en het voor ons chaotische gedoe, heel erg opvalt is dat de mensen hier bijzonder aardig zijn. Dat geeft een goed gevoel.

Livingstone is ook vlakbij de Victoria watervallen, die onderdeel zijn van de 'mighty Zambezi river'. En op/in deze rivier kun je RAFTEN!! Dit gaan we dus doen. Omdat het laag water is en we aan de Zambia-kant van de rivier (grens met Zimbabwe) gaan raften kunnen we Rapid 1 t/m 23 "doen". Deze Rapids hebben een waardering tussen klasse 2 & 5,waarbij 6 als "niet te doen" wordt beschouwd.

Het is een volledig verzorgde dag. Pick-up bij hostel, breakfast, safety instructies, lunch en na een klim van 200 m hoogte een goed gevulde koelbox, gevolgd door een diner. Ook wordt er de hele dag gevideo-filmd, wat 's avonds getoond wordt in een spetterende mix en te koop is voor "slechts" $ 55.

Begin van het raft traject vanaf de brug gezien. Vooraan de tweede en in het midden de 3e rapid. Denise ligt er bij rapid 3 al uit. Deze heet 'Morning Glory' en is normaal "niet uitdonderbaar". Maar "voor ik het wist lag ik er al uit!", aldus een natte Denise.

Raft aktie foto, volg link voor meer fotos

Jeroen houdt het wat langer vol, maar gaat dan ook wel flink! "Iets langer water in plaats van lucht en dan was er echt paniek", als hij er bij de 'Highway to hell' (rapid 7) extra lang uit ligt en een tijdje onder de boot is. Afin dit was echt een enorme belevenis. Denise wilde gelijk de volgende dag weer…..


We blijven nog 1 dag in het Rode Kruis. Om op zondag te vertrekken naar het dure 'Fawlty Towers'. Het Red Cross is goedkoop & lekkere grote kamer, maar de keuken en het sanitair is echt niks. In Fawlty kunnen we lekker douchen, zwemmen en een potje koken. Ook bieden zij ons een gratis transfer naar de Victoria Falls aan.


De Vic Falls bezoeken we zondag 3 december.
Hierover meer in:
het volgende REISVERSLAG!

Groeten JEROEN & DENISE


*** Reisverslag 4 ***