Reisverslag deel 4:
'Shake Shake' voor een 'kiwa'?


Harare, Zimbabwe 21 december 2000.

Hallo allemaal!

Ga er maar eens lekker voor zitten, want hier is het volgende reisverslag. Het begint waar het vorige geëindigd is (logisch, hè?), dus in Victoria Falls, Zimbabwe op 3 december.

Victoria Falls in volle breedte Victoria Falls toen wij er waren

Vandaag bezoeken we de Victoria Falls, de beroemde waterval van Afrika. Helaas is de waterval niet zo breed als in andere tijden van het jaar. Voordeel is wel dat we nu kunnen doorlopen naar het anders onbereikbare Livingstone Island, aan de rand van de Main Falls. Door de sterke stroming heen waden we naar een natuurlijke pool aan de rand van de kloof. Zwemmen waar het water over de rand klettert! Niet geheel zonder risico, but it is the best swim we ever had; echt onvoorstelbaar om daar te zwemmen! Nu zijn we helemaal blij dat we de Vic Falls niet vanaf de Zimbabwe-kant hebben bezocht. Daar betaal je heel veel en kun je alleen maar toekijken!

De Main watervallen Zwemmen bij de afgrond, scary but GOOD FUN !
Denise in volle bepakking op de Zambezi brug De volgende dag steken we lopend de grens over tussen Zambia en Zimbabwe. Hiervoor moeten we over de Zambezi bridge, waar vanaf we een mooi uitzicht hebben over de kloof waardoor we geraft hebben. Tijdens onze wandeling naar en in het plaatsje Victoria Falls worden we "vergezeld" door tientallen opdringerige verkopers van souvenirs en aanbieders van hotels en allerlei activiteiten en tours. Dit plaatsje is duidelijk een tourist trap.
We vertrekken dan ook de volgende dag met de trein naar Bulawayo. We verwennen onszelf met een coupé met slaapplaatsen, het is tenslotte Sinterklaasavond. Pret in onze SinterklaasCoupeWe vieren het met een potje kaarten en bananenbrood (is weer eens wat anders dan speculaas en pepernoten). Denise is blij verrast als ze een heus Sinterklaasgedicht ontvangt. De treinen in Zimbabwe hebben vaak vertraging en zijn erg langzaam. We vertrekken 2½ uur te laat (who cares? dus iedereen blijft lekker relaxed), om 13 uur later aan te komen in Bulawayo. Het is nog vroeg in de ochtend. We zoeken een hostel op en gaan gelijk pitten. Wachten op de trein tenmidde van Bloody Tourists


De sfeer in Bulawayo bevalt ons goed. We blijven er dan ook anderhalve week rondhangen. We hebben er een leuke tijd met de staff van Shaka’s Spear (onze hostel) en de mensen die we leren kennen bij het Amakhosi Theater. De laatste zijn bezig een show op te zetten met muziek en dans, leuk om te zien. We volgen een aantal African Drum & Dance workshops bij Loveness en Sikhatele. Generale repititie in Amakhosi
Denise oefent haar danspasjes met Loveness... ..terwijl Jeroen 'ondersteunende' muziek probeert te maken met Kenneth en Sikhatele


Kenneth neemt ons mee voor een rondleiding door zijn township 'Makokoba'. We bezoeken de "biergarten", een sociale ontmoetingsplaats waar locals hun emmer bier van 4 liter (!) delen met vrienden. Wij kopen de kleinste verpakking van 1 liter. Het bier zit in een melkpak en heet 'Shake Shake'; het moet dan ook geschud worden. Bah! Dit is echt niet te zuipen. Het lijkt nog het meest op (citaat van Jeroen): "kots inclusief brokken". Op naar de markt. Hier wordt echt van alles verkocht. Opvallend is het grote assortiment traditionele medicijnen (kruiden). Later in de week kopen we er een drum (ngoma).

Het is toch wel speciaal om door deze townships te lopen. Zonder gids zou je hier niet snel heen gaan als blanke toerist. Een paar dagen later bezoeken we Kenneth z’n huis. Een wandeling volgt, door Makokoba en Mzilikazi. De kinderen roepen "Kiwa, hello kiwa" naar ons, wat 'blanke' betekent. Inmiddels beheersen we de beginselen van de locale taal 'Ndebele'. De bewoners vinden het schitterend dat een blanke de moeite doet om hun taal te beheersen. Grote hilariteit! Deze wandeling is een aparte ervaring; we lijken wel beroemd!

Denise met Leveness


We nemen afscheid van onze Bulawayo vrienden. Zaterdag 16 december vertrekken we per nachttrein naar Harare. Dit keer per standaard klasse, dus geen slaapplaatsen. Helaas zitten er een aantal jongens in de trein die het erg leuk vinden iedereen wakker te houden met hun non-stop herrie. Gebroken komen we de volgende ochtend aan in de hoofdstad.

Eigenlijk willen we helemaal niet in Harare zijn. Het is een broedplaats van de politieke onrust in Zimbabwe en er zijn regelmatig ongeregeldheden. Sinds de Land Reform en de boerderij bezettingen is de economie in een neerwaartse spiraal terecht gekomen (de inflatie is 60%). De internationale handel is afgenomen met als gevolg een schaarste aan buitenlandse valuta en brandstof. De bevolking lijdt onder deze verslechterende economie. Met als onvermijdbaar resultaat een enorme toename in de criminaliteit. Met de vele waarschuwingen van de locals en reizigers in ons achterhoofd, begeven wij ons als "rijke" blanke toerist alleen in bepaalde wijken zonder waardevolle spullen bij ons.

Brug over de Zambezi


De enige reden voor ons verblijf in Harare is dan ook dat we hier onze visa voor Mozambique en Tanzania moeten aanschaffen. Het visum voor Tanzania is voor Nederlanders een duur grapje, namelijk $ 50. Het kan alleen in contante dollars worden betaald. We hebben dus $ 100 aan cash nodig, wat we niet meer hebben (de visa voor Zimbabwe en Zambia moesten we ook in dollars betalen). De diefstal van 90 US dollar in Namibië is nu een extra zure appel geworden. Uiteindelijk kost het ons veel moeite en HEEL VEEL geld om in dit land (waar buitenlandse valuta schaars is) aan dollars te komen. Gelukkig werken de ambassades erg snel, en hebben we binnen 3 dagen beide visa geregeld.


Vrijdag 22 december vertrekken we naar onze volgende bestemming: Masvingo. Maar daarover meer in ons volgende reisverslag, tot dan!

Groeten en de beste wensen van Jeroen & Denise

*** Reisverslag 5 ***

Denise haar eerste knipresultaat PS (Denise):
Inmiddels heeft Jeroen z’n haar laten bijknippen. Gewapend met kammetje en zakmesschaartje had kapster Denise er erg veel lol in, vooral omdat ze nog nooit eerder geknipt had!
Tot grote opluchting van Denise zag het er nog onwijs goed uit ook. Er zijn dus geen slachtoffers gevallen!

PS (Jeroen):
Het resultaat is inderdaad opmerkelijk. Ze heeft echt vreselijk haar best gedaan, tevens is ze nog nooit zo tevreden met mijn kapsel geweest. Na inspectie moet ik zelf ook wel toegeven erg tevreden te zijn met het resultaat!