Reisverslag deel 9: Na regen komt zonneschijn !


Bagamoyo - Tanzania, 12 maart 2001

Hallo thuisfront!

Terwijl wij het idee krijgen dat jullie nu pas onze Mozambique avonturen aan het lezen zijn, moeten wij concluderen dat we binnen 6 weken alweer thuis zijn.

Time flies when you're having fun ! We bevinden ons nu in Bagamoyo en zijn hier al 4 dagen niets aan het doen (behalve naar de markt om eten te kopen eens in de twee dagen). Daar is het dan ook veel te warm voor.


Zoals je hebt kunnen lezen in het vorige reisverslag, zijn we zaterdag 24 februari Tanzania binnengekomen. In twee overvolle busjes leggen we de honderd-nog-wat kilometer af tussen de grens en het plaatsje Mbeya. Nadat we in de bank nog net wat shillingen kunnen scoren krijgen we een lift naar Kariburi Center (een Zwitserse missiepost), waar we vanavond overnachten. De trein die we wilde nemen vanaf Mbeya naar Dar es Salaam vertrekt echter pas dinsdag i.p.v. zondag. Een alternatief is de bus. Dus Jeroen springt achter op de fiets van de kok om een ticket te boeken bij de meest "betrouwbare" en "veilige" busmaatschappij, de Scandinavia Express.

Ze zijn dan misschien wel de veiligste, maar echt langzaam rijden ze er niet op. Onderweg genieten we wel met volle teugen van het landschap, wat weer heel anders is als alle voorgaande landen. Na bijna 12 uur komen we 1000 km later aan in Dar es Salaam. Een grote, benauwde, warme, drukke, maar toch niet echt onveilige stad met ongeveer 2 miljoen inwoners. We nemen een taxi naar de Jambo Inn en eten een happie bij Chef’s Pride. Wel even wennen zo’n lange menukaart!

De volgende morgen gaan we op zoek naar andere accommodatie. Want al is de Jambo Inn met zijn $ 15 voor een double room dan één van de goedkopere, het inclusief ontbijt is erg zielig en voor dat geld is de kamer ook niet optimaal. We vinden de YWCA, checken hier in voor minder ($ 10) en als we onze tassen halen lopen we op de terugweg een e-mail zaakje binnen. Voor slechts fl 1,50 een uur lang razendsnel mailen! Dat na een maand off-line te zijn geweest! Na twee uur zijn we eindelijk klaar.

We proberen wat reisadvies te vinden voor Zanzibar en belanden 's middags op de koffie bij de Nederlandse ambassade. De ambassademedewerker verzekert ons dat er geen problemen zijn en dat we er veilig heen kunnen gaan. De recente onrust in de Zanzibar Archipel i.v.m. verkiezingsuitslagen, waarbij op Pemba doden vielen, is voorbij. We ritselen gelijk ook wat Nederlandse kranten (een complete volkskrant van zaterdag 24 februari, een echte luxe), die we beginnen te lezen totdat het tijd is om pizza te gaan eten.

De hoofdstraat in Dar Es Salaam, na bijzonder zware regenval De volgende ochtend is het aan het regenen. Ja èn, wat is daar nou zo bijzonder aan? "Doet het in Nederland ook wel eens hoor", zul je wel denken. Dat klopt, maar niet zo ongelofelijk veel tegelijk. Als we na het ontbijt buiten komen staan de straten blank, en dan niet een beetje hoor, maar wel tot zo’n kniehoogte diep zo hier en daar. Maar het leven gaat door, dus de mensen doen hun schoenen uit, stropen de broekspijpen op en waden naar de minibusjes toe, die nog net aan door blijven rijden (of varen?). We lopen richting de KLM om onze terugvlucht te bevestigen en het is eigenlijk wel eng als praktisch continu de bliksem dicht in de buurt in klapt.

Omdat het blijft regenen scoren we een minibusje naar een shopping centre. Deze blijkt echter niet overdekt en de winkeltjes zijn net geen marktkraampjes. We lopen door de plensregen naar het splinternieuwe Shoppers Plaza, maar als we hier zeiknat aankomen blijken dit 6 - voor zelfs onze begrippen - peperdure winkels te zijn. Dat valt een beetje tegen; alle zaakjes en restaurantjes die er veelbelovend uitzien vallen tegen. Bovendien is het benauwd en nu ook nog eens kl...weer. Onze stemming wordt er niet beter op en moeten we nog wel naar Zanzibar, is het weer daar niet gewoon hetzelfde??

Aankomst aangezicht Stone Town, Zanzibar Tuurlijk naar Zanzibar!! Het prachtige eiland met z’n Stone Town vol met geschiedenis en verhalen. Prachtig weer en vreselijk witte stranden! Woensdag 28 februari komen we aan in de gillende en trekkende menigte van taxi-chauffeurs. We nemen uiteindelijk een taxi die relaxed staat te wachten en laten ons droppen bij het Floride Guest House. Dit valt vies tegen voor $ 16 per nacht. Dus als we een "ommetje" maken belanden we bij The Garden Lodge waar we reserveren voor morgen. Een grote kamer met eigen douche voor $ 20, kost wat maar ach.


Hierna belanden we op het magnifieke terras van het Africa House om onder het genot van een pot bier de zonsondergang te bekijken. We eten even verderop pizza en lopen bij een duiktoko binnen. We checken in bij de Garden Lodge en verkennen daarna de smalle straatjes en Swahili-cultuur van Stone Town. Hier zijn we wel 3 dagen zoet mee, want het is echt een fascinerend stadje.






We brengen een bezoekje aan de "Hamamni Baths", een oud Perzisch badhuis. En we ontmoeten de hairbraiding-specialiste Vivian, die Denise in 3 uur tijd van een nieuw kapsel voorziet. Inmiddels hebben we ook ontdekt waar je goedkoop kunt eten. ‘s Avonds worden er namelijk langs het water straatstalletjes opgezet met heerlijk vers voedsel (vis, schaaldieren, vlees spiezen op de barbeque onder het genot van een vers geperst suikerrietdrankje).



Zondag 4 maart gaat de geschiedenis in als de dag waarop we onze eerste koraalduik maken. In de Indische Oceaan, zout water dus. We worden meegenomen naar Bawi Island. Aan het begin van onze eerste duik zien we gelijk al een 'sting ray' en een 'white-tipped shark'! Het is erg gaaf om in deze onderwaterwereld met zoveel soorten en kleuren koraal en vissen rond te "vliegen". De visibiliteit tijdens de tweede duik is erg slecht, maar dat mag de pret niet drukken. Even goed zien we een boel onderwaterleven, waaronder de prachtige 'lion fish' en een schildpad.

Maandag 5 en dinsdag 6 maart verkennen we het prachtige eiland. We hebben een scooter gehuurd, zodat we zelf kunnen bepalen waar we heengaan op het 50 x 100 km lange eiland. Zo komen we maandag in het noorden op zeer slechte wegen terecht waarbij we door dorpjes rijden die niet zo snel door touristen bezocht worden. De kinderen vinden dit schitterend en dat merken we als ze van heinde en verre aan komen rennen om 'Jambo' (hallo in Kiswahili) te gillen en te zwaaien met blije koppies. Opvallend is het dat ook veel vrouwen uit zichzelf groeten en zwaaien. Dat hebben we nog niet eerder zo spontaan gezien in Africa.


Nadat we op een lokaal marktje wat broodjes hebben gegeten en een soda hebben gedronken rijden we naar de oostkust. Hier in het praktisch verlaten dorpje Matemwe aangekomen treffen we een pracht van een wit strand, hele fijne zandkorreltjes en palmbomen. Helaas is het niet erg zonnig, dus besluiten we langs de kust naar het zuiden te rijden. Als we aan een paar lokals vragen hoe we het beste weer op de weg kunnen komen vertellen zij ons dat we het beter over het strand kunnen rijden. Dus even later rijden we met een gangetje van 30 km/uur langs de kustlijn!


Bij het volgende plaatsje wordt het strand beduidend slechter en besluiten we het strand af te gaan. Over een zeer slechte weg banen we ons een weg terug naar Stone Town, waar we rond half 6 aankomen. Het blijkt dan toch niet de hele dag bewolkt geweest te zijn. We doen allebei ons sterrenbeeld weer eens eer aan! Vooral Jeroen is zo rood als een kreeft!

Dinsdag de 6e vertrekken we naar het zuiden, hier woont namelijk in de wateren dicht bij de kust een groep dolfijnen. En wat veel leuker is, je kunt snorkelen met deze pracht dieren! Helaas gaat het bezoeken van deze dolfijnen veel te commercieel. Men jaagt met motorbootjes achter de groep aan, dan springen de touristen in het water, die vervolgens op een ego-trip als een gek het snelste bij de dolfijnen willen zijn. Daar raken de dolfijnen erg gefrustreerd en bang van. Gelukkig kunnen we er ook nog wel van genieten omdat we een goede kapitein hebben. Zo komt Denise precies in het water waar 2 dolfijnen recht op haar af zwemmen, "Ik was zo opgewonden van dit moment dat ik een volle slok water naar binnen kreeg"; aldus een proestende Denise.



Jeroen beleeft een mooi en apart moment als twee dolfijnen gedurende een minuut (het voelde als een eeuwigheid) rond hem heen blijven cirkelen. "Op 30 centimeter afstand zijn het echt prachtbeesten en bijna net zo groot als wij. Alleen schrik ik als ik zie hoeveel schrammen en beschadigingen van waarschijnlijk vinnen van touristen en ze hebben allerlei happen uit hun huid (=littekens). Echt vreselijk zielig", aldus Jeroen die het gelijk genoeg vindt. Vandaag was het rustig... moet je voorstellen als in het hoogseizoen honderden touristen...

Na het dolfijnavontuur vertrekken we naar de oostkust voor een picknick op het verlaten strand. Hierna rijden we via een kleine omweg terug naar Stone Town. Vandaag is het een Moslim feestdag en deze wordt uitbundig gevierd. Na het eten lopen we naar een groot veld waar vele kraampjes gebouwd zijn en van alles wordt verkocht. Op deze ‘Eid al Haji’ dag (aankomst van de pelgrims in Mekka) lijkt vooral het kind centraal te staan. Allemaal gezinnen vermaken zich opperbest en de jongens en meisjes zijn op hun mooist gekleed. Echt heel ontspannen, relaxt en gezellig. Zoveel blijde gezichten geven een apart gevoel. Ook wij als tourist zijn welkom om van deze festiviteiten te genieten. Dat is in Nederland wel eens anders voor buitenstaanders; toch leuk dat wij dit zo mee kunnen maken.

Op tijd verlaten we dit spektakel, want om 20.30 uur moeten we inchecken op de ferry naar Dar es Salaam. De overtocht wordt dusdanig gerekt dat we, al slapende op de boot, de volgende ochtend vroeg aanmeren in Dar. We gaan weer terug naar de YWCA (grappig, zelfde kamer) en vervolgens nog wat shoppen.

We gaan eerst naar de ambassade van Kenia. Wat een tegenvaller is dat. We komen er echt niet onderuit dat Kenia per 1 maart een visumplicht heeft ge(her)introduceert. Alle Europeanen moeten $ 50 p.p. betalen, balen. En het geld vliegt onze portemonnaie toch al uit. Tanzania is een vreselijk duur land. Het is bijna niet mogelijk om voordelige accommodatie te vinden, laat staan zelf koken. We worden het uit eten al zó zat! Als we zo door gaan spenderen we in 4 weken Tanzania meer geld dan in 4 maanden zuidelijk Afrika, zonder echt iets anders te doen!!

Relaxen in Bagamoyo We gaan ons geluk beproeven in Bagamoyo. Deze oude hoofdstad (tot aan de Eerste Wereldoorlog) ligt 60 km ten noorden van Dar. We hebben vernomen dat je hier kunt campen voor weinig (= zelf koken, = veel besparen).


Vandaar dat we nu al 4 dagen in de zon rondhangen op ons paradijsje. Het is een vreselijk mooi en duur beach resort en we kamperen er enkel! In het dorpje op de markt is veel groente te krijgen. Nog een paar daagjes genieten van onze palmbomen, watermeloenen, witte stranden en warme water en dan op naar Arusha en Kenia!

Groeten Denise en Jeroen *** Reisverslag 10 ***